Oliver Frljić, nanovo je iznenadio! Ovo bi bio subliman komentar dobrog dela pozorišnika i publike koja je prisustvovala sinoćnom, izvođenju „Hamleta“ Zagrebačkog kazališta mladih (ZKM) na sceni „Jovan Đorđević“, a u okviru druge večeri Internacionalnog festivala alternativnog i novog teatra (Infant).
Regionalna teatarska vedeta i promišljalac teatra koji mu pomera granice u savremenosti, reditelj Oliver Frljić sam je o tumačenju jednog od najkrucijalnijih likova svetske književne i filosofske baštine, Šekspirovog „Hamleta“ rekao:
-Razmišljao sam o tome kakva „Hamleta“ od mene očekuje domincilna društvena i kazališna zajednica. Vjerojatno onoga kojeg duhovi recentne prošlosti pokreću u demaskiranje ideološki i politički pervertiranog sustava u kojem se danas gušimo, “Hamleta“ svedenog na politički pamflet, onoga koji žrtvuje ljepotu i vječnost kanonskog djela zapadnoeuropske dramske književnosti, za jeftino kazalište sa tezom. Pošto sam toliko puta ispunio ta i takva očekivanja, činilo mi se da je red ovaj put da ih iznevjerim. Dakle, ova predstava je izraz pokajanja za sva kazališna lutanja moje mladosti i ulazak u zrelo doba moga teatarskoga bivanja – iskren je Frljić.
Rečeno, pa učinjeno. Jer, reditelj predstava „na oštirici“ i brojnih nagrađivanih, među kojima i: „Proklet bio izdajica svoje domovine“ (Slovensko mladinsko gledališče), “Kukavičluka“ (Narodno pozorište Subotica), “Oca na službenom putu“ (Ateljea 212), „Zoran Đinđić“ (Atelje 212), „Buđenja proleća“ (ZKM) i brojnih drugih koje su svojim inscenacijama i tezama uzburkavale regionalnu i međunarodnu pozorišnu i intelektualnu javnost, postavio je svog danskog kraljevića u stalnoj skepsi, a u ničeanskom dionizijskom i tragičkom ključu gađenja i odvratnosti, nakon spoznanja suštine sistema koji odvajkada funcioniše po principima pokvarenosti, licemerja, prevara i laži, vrlo jasno u pogledu, ishodišta – Svaka pobuna Istinitog, jalova je. Usamljenička. Takođe, Frljićevo jasno određenje u pogledu krivice Kraljice i majke Hamletove, Gertrude vrlo je smelo stvaralačko rešenje koje brojnu publiku nije ostavilo nimalo ravnodušnom. Izuzetni Krešimir Mikić, (kojeg je novosadska publika bila u prilic da gleda i kao ništa manje sjajnog „Kristofera Kolumba“, na nedavno okončanim Sterijinim igrama), u ulozi Hamleta, prevazišao je svojim ovladavanjem atmosferom, scenom, stanjima i emocijama i najvrsnije dosadašnje glumačke bravure koje su bile u prilici da tumače „ludaka u kori orahovoj“.
Međ brojnom publikom koja je preplavila scenu „Jovan Đorđević“ da bi prisustvovala ovom pozorišnom događanju, prepoznasmo i: reditelje Voju Soldatovića i Andraša Urbana; kritičare Dejana Penčića Poljanskog i Igora Burića; upravnika SNP, Aleksandra Milosavljevića; glumce Srgeja Trifunovića, Ivanu Vukčević; Jovanu Balašević; arhitektu Vladu Rakića; eknomistu Srđana Grujića; novinarke Vesnu Farkaš i Stašu Jamušakov; privrednika Slavka Lukovića, pisca i direktora Zavoda za kulturu Vojvodine, Vladu Kopicla i brojne druge.
Autor: Teodora Ž. Janković
Foto: B.Lučić
