Tražila se karta više, a mesta je bilo manje. Ovako bi se u najkraćem mogla opisati atmosfera, na Velikoj sceni “Jovan Đorđević” pred početak tradicionalnog Novogodišnjeg gala koncerta solista, hora i orkestra Opere Srpskog narodnog pozorišta (SNP), upriličena sinoć, pod nazivom “Kad je opera srela film”.
U dvočasovnoj zabavi, koja je imala pretenziju da bude scenski spektakl (koji je na žalost, ipak izostao jer se kriza i osećanje teskobe i nemira u povodu smanjenja budžetskih sredstava za kulturu, a samim tim i ulaganja u programske i ostale aktivnosti izuzetno oseti) jer je tematski spojila dva vida umetničkog ispoljavanja – operu i film, novosadska publika je bila u prilici da se na rolerkosteru emocija i reminiscencija prošeta kroz najlepše arije klasičnog repertoara od “Don Đovanija” (Mocart), “Đokonde” (Ponkijeli), opere Lea Deliba “Lakme”, Pučinijevog “Đani Skikija” i “Toske”, Ofenbahovog “Orfeja u podzemlju”, čije arije “O mio babbino caro”, “Duet cveća”, “E lucevan le stele”, “Kankan”, “La ci darem la mano” i druge, štovaoci sedme umetnosti prepoznavahu kao lajt-motive antologijskih filmskih ostvarenja poput “Čuvajući Tesu”, “Diznijeve fantazije”, “Piterovih prijatelja”, “Sobe sa pogledom”, “Babetine gozbe”, “Serpika”, “Lare Kroft”…
Drugi deo programa Gala koncerta “udružene koterije” Opere SNP, publiku i marioce rafiniranog osećaja za popularno i zabavno odveo je u nostalgični sentimentalni svet “Titanika”, “Priče sa zapadne strane”, “Otpisanih”, “Ratova zvezda”, “Pirata sa Kariba”, “Kraljeva Mamba”, Almodovarovih “Visokih potpetica”, ali i “novijih filmskih ostvarenja”, koja su planetarno postala antologicima filmske umetnosti poput “Ja u ljubav verujem” i “U stvari ljubav” i “Četiri venčanja i sahrana”.
Pod dirigentskom upravom, kijevskog đaka (diplomirao je na Nacionalnoj muzičkoj akademiji Ukrajine), Mikice Jevtića, a u režijskoj postavci Katarine Mateović Tasić uz hor i orkestar Opere, svoje interpretacije popularnih filmskih hitova, odnosno arija i muzičkih lajtmotiva, imali su i solisti Opere SNP: izuzetni i ovacijama ispraćeni – Jelena Končar, Saša Petrović, Nebojša Babić, Goran Krneta i dečiji sopran, Irina Brodić.
Solidan nastup imale su i Danijela Jovanović, Senka Nedeljković, Vasa Stajkić, Laura Pavlović, Saša Štulić i Verica Pejić, dočim su Svitlana Dikar i Darija Olajoš-Čizmić, izgleda bile prilično umorene od ovih svečarskih dana, što je i publika osetila i valorizovala u skladu sa “premorom”.
Međ’ izuzetno brojnom publikom i štovaocima opere i filma, odnosno pristupa umetnosti na široko popularnim osnovama o prigodama “mas-proslava”, promišljenim na edukativan način (a ne jeftino-populističko-šund kičovskim kakav je priredila gradska administracija na Trgu slobode, u vremenima recesije i krize) prepoznali smo i advokate Vladimira Vavu Horovica, Slobodana Beljanskog, Žarka i Jelenu Nikolić; Milana Stupara; pokrajinskog sekretara za međuregionalnu saradnju i lokalnu samoupravu, Branislava Bugarskog i suprugu mu, upravnicu Galerije Matice srpske, Tijanu Palkovljević-Bugarski; upravnika SNP, Aleksandra Sašu Milosavljevića i sekretara Muzičke omladine Novog Sada, Milana Radulovića; upravnicu Opere SNP, Iru Prodanov; kompozitora, Stevana Divjakovića; arhitektu, Vladimira Rakića; urednika novosadskog lista “Dnevnik”, Miroslava Stajića; urologa, dr Gorana Marušića; reditelja, Gorana Vukčevića; glumicu Gocu Đurđević-Dimić, direktora Sterijinog pozorja, Miroslava Mikija Radonjića i brojne druge ličnosti iz varoškog javnog života.
Autor: Teodora Ž. Janković
Foto: Vlada Rakić
