Gradska kuća u Novom Sadu sedište je gradonačelnika našeg grada i nalazi se na na Trgu slobode. Iz današnje zgrade gradom se upravlja tek nešto više od 100 godina, ali sama institucija Magistrata stara je koliko i status slobodne kraljevske varoši, od 1748. godine.
Prvo je Magistrat bio smešten u iznajmljenoj kući mesara i gradskog senatora Petera Ferencija, u tzv. “Ferencijani” koja se nalazila na mestu današnjeg zdanja Gradske kuće.
Godine 1893. usvojen je projekat proslavljenog novosadskog arhitekte Đerđa Molnara i na mestu porušene “Ferencijane” počela je izgradnja Gradske kuće.
Iste godine kada je na inicijativu Svetozara Miletića i njegovih pristalica, doneta odluka o gradnji objekta, pojavio se problem oko izbora lokacije. Miletić je želeo da se Magistrat podigne na hanskom placu (mesto na kojem se danas nalazi zdanje Matice srpske) u tradicionalnom srpskom kraju Novog Sada, dok su katolici zahtevali da se zdanje podigne na Glavnom trgu, nasuprot njihove crkve.
Dve godine kasnije završeno je velelepno zdanje Magistrata. Reprezentativna neorenesansna palata sa tornjem predstavljala je jednu od najlepših građevina u Novom Sadu.
Čeona fasada poseduje istureni rizalit sa snažnim stubovima i arkadom u prizemlju. Na sva četiri ugla palate, nalaze se kupole, a nad rizalitom je mansardni ravan krov.
Na zgradi dominira visoki toranj sa balkonom na kojem su 1907. godine vatrogasci postavili zvono “Matilda” koje je oglašavalo požare u gradu. Na fasadi palate ističu se prelepe alegorijske figure grčkih boginja. Skulpture je izradio novosadski vajar Julije Anika.
U svečanoj sali na prvom spratu slikar Pavle Ružička je na simboličan način uradio obeležja radinosti, zanata i trgovine. U ovoj dvorani je 3. januara 1895. godine održana prva skupštinska sednica u novoj palati, i u njoj su se održavali i čuveni novosadski balovi.
Danas u Magistratu boravi gradska Vlada i njena administracija. Na jednoj od bronzanih tabli koja se nalazi na fasadi Gradske kuće stoje ispisani gradovi pobratimi Novog Sada sa kojima se ostvaruje privredna i kulturna saradnja – Modena iz italijanske provincije Emilija-Romanja, Helioupolis – predgrađe Atine, Budva iz Crne Gore, Čengčun iz Kine, Dortmund iz Nemačke i Norvič iz Engleske.
Autor: NSHronika.rs
Izvor: Wikipedia
Foto: Stare fotografije Novog Sada / Facebook
