Pod dirigentskom upravom, Britanca, Džonatana Breta, sinoć su na sceni “Pera Dobrinović” Srpskog narodnog pozorišta, uz solistu Nikolu Ćirića na horni, i Vojvođanski simfoničari obeležili 260 godina od rođenja Volfganga Amadeusa Mocarta.
Programski koncipirajući obeležavanje Mocartovog jubileja, izvođenjem “Simfonije broj 25 u g molu” (čiji prvi stav je širem čitalačkom auditorijumu poznat iz čuvenog Formanovog antologika “Amadeus”, gde je korišćen i kao uvodna muzika i kao jedan od muzičkih lajt motiva), “Koncertom za hornu i orkestar br. 4 u es-duru”, te znamenitom “Jupiter” (Simfonijom br. 41 u C duru, za koju je Ajnštajn tvrdio da predstavlja “jedinstven trenutak u istoriji muzike”), Vojvođanski simfonijski orkestar pokušao je da atraktivnošću i popularnošću Genijevih dela, koja su se našla pred novosadskom publikom, pokaže pijetet i uvrsti se međ’ brojne orkestarske sastave koji ove godine diljem sveta, svojim aktivnostima popularišu Genijevo pregnuće.
I mada je već “Mala g mol simfonija” (sinonim za Simfoniju br. 25) trebalo da izvođenjem publiku uvede u stanje “sturm und drang”-a (buke i besa jer je komponovana u oštrim, dinamičkim kontrastima) ipak je dinamičko nijansiranje orkestra izostalo, bivalo počesto ispod tona i međ’ ljubiteljima Mocartove jasnoće i čistote dela, doživljeno kao mlako.
Poslednje komponovani Mocartov solistički “horn koncert”, ispraćen je uz ovacije i naišao je na topao prijem prisutnih na Maloj sceni SNP, jer je zahtevne solo deonice uspeo da iznijansira perspektivni hornist, Novosađanin, Nikola Ćirić (zaposlen u Beogradskoj filharmoniji).
Kako je Mocart i danas autor čije izvođenje kompozicionih remek dela izaziva veliku pažnju, međ’ brojnim prisutnima zapazili smo i: dr Mirjanu Macedonić-Weber; mecosopranistkinju, Marinu Pavlović Barać; dirigente Tamaru Adamov Petijević, Bogdana Đakovića i Predraga Gostu; advokata Slobodana Beljanskog; dr Agotu Kovač Vitkai; balerinu, Sanju Ketig; anglistkinju Ivanu Macedonić Eremić; kostimografkinju, Romanu Knežević, arhitektu Vladu Rakića; Budimira Popović i brojne druge.
Autor: Teodora Ž. Janković
Foto: Vladimir Rakić
