Iako headlinerka i iskorak od standardnog programa Nomus festivala, svetska džez vedeta, Stejsi Kent i prateći joj bend, ispraćeni su sinoć, sa scene “Jovan Đorđević”, Srpskog narodnog pozorišta, upravo onako, kako je Kentova i promovisala svoj novi album “Tenderly”, pred prisutnim publikumom. Dakle, vrlo nežno, da ne kažemo – mlako.
Višestruka dobitnica Brit jazz nagrada, te nagrade BBC-ja za najbolju jazz pevačicu, te “nosilac” uglednog Odlikovanja za umetnost i književnost Ministarstva kulture Francuske, “platinastih” albumskih izdanja, Kentova je u svom nastupu, odveć suvereno i rutinerski, pristupila publici, ostavljajući je bez klimaksa, ili stalno mu se bližeći, ali ga odlažući, ko svaki vrhunac, koji poznajemo u životnom smislu. A kad se vrhunac, mnogo puta odloži, onda on i izostane, kaže životna praksa!
I tako i beše, o sinoćnom koncertu, profesorice američke književnosti, koja se sticajem okolnosti i avanturizma, našla u svetu muzike, i uz supruga joj, tenor saksofonistu, Džima Tomlinsona, te pijanistu Grejama Harvija, basistu Džeremi Brauna i Džoša Morisona na bubnjevima, započela još 1997. Godine albumom “Close your eyes” dugo putovanje po jazz standardima, koje je o koncu, u današnjici, rezultovalo i albumom “Tenderly”, sa kojeg su ljubitelji Kentovkinog zvonkog glasića mogli sinoć čuti i numere poput: “Only trust your heart”; “Tangerine”; “The very thought of you“ (koju znamo i u izvođenju njenog detinjeg uzora Net King Kola), “No moon at all”, “If I had you”, te bossa nova hitića, koji ležu na um i dušu, lako, a tako i zvuče – sve isto!
Celokupan utisak, doneke je popravilo izvođenje kompozicije, na tzv. “elizabetinski srok odnosno strofu”, znamenitog Kristofora Marloua (Šekspirovog sabesednika i ispisnika, prim. TŽJ) “The pasionate shephard to his love” ili međ ljubiteljima filmske umetnosti, poznatija kao “Come live with me” iz uvodne sekvence ostvarenja Ričarda Lonkrejna, “Ričard Treći”, sa Anet Bening i Ijanom Makejnom, te kompozicije koju je suprug, Tomlinson, “uglazibio” za svoju dragu, na stihiće pisane za nju, direkt iz pera Nobelovca Kazuo Išigurua, čime je Kentova, ipak dokazala svoju privrženost prvoj joj ljubavi – literaturi, ali i prožimanju i sintetizaciji na polju umetnosti i stvaralačkih ispoljavanja.
Kako je i očekivano, na ovoj Nomusterijanskoj večeri, bilo je i onih koji ne pohode ovaj festival, ali su radi biti na “must be” događajima i koje globalna “novovremena kategorizacija”, naziva hipesterima, a naš kuloarski “šor” – posvudušama… I tako, prepoznasmo, međ’ njima i bračni par Piroški; učesnika “Farme” i vlasnika kafane “Think thank studio”, a kadgodnjeg bubnjara, Ivana Fecea Firčija i “društvo iz ćoška” – bezimeno, kako to i biva, i ostale varoške “značajnike” i parametre društvenosti. Od tradicionalnih Nomustarijanaca i te večeri u SNP-u, bili su primećeni i: upravnica Galerije Matice srpske, Tijana Palkovljević- Bugarski sa kumom joj Jelenom Ubović; advokati Slobodan i Vladimir Beljanski, te Predrag Bogovac; direktor “Sterijinog pozorja”, Miroslav Miki Radonjić; pijanistkinja svetskog renomea, Rita Kinka; dr Srđa Dedić; kardiohirurg, Pavle Kovačević; Vitomir Simurdić; Vesna Farkaš; dr Goran Seničar; dr Goran Marušić; dekan Akademije umetnosti, Siniša Bokan; kultur delatnici Ismet Atić i Jasmina Gradinac; novinari: Jasna Budimirović, Miroslav Stajić, Bojana Karavidić, Branislava Kovačević; balerina i pedagog, Aleksandra Ketig; Ninov laureat i konceptualist, Slobodan Tišma; dr Ratimir i Smilja Doroški; profesori PMF, Zagorka i Siniša Crvenković; zamenica tužioca u Osnovnom sudu, Vladana Todorić; Ira Prodanov-Krajišnik, dr Vesna Najdovska; Aleksandar Plačkov; Mira i Sreten Kovačević; Ivanu Gajić koja je došla u društvu, majke i druge istinske štovaoce Nomusa.
Autor: Teodora Ž. Janković
Foto: Srđan Doroški
