Obnova zidanih ograda oko porte Nikolajevske crkve koštaće skoro 27 miliona dinara sa obračunatim porezima.
Zavod za zaštitu spomenika kulture Grada Novog Sada na nedavno sprovedenom tenderu izabrao je firmu “Granit-Liješće” iz Sremske Mitrovice za ovaj posao.
Kako se vidi u Odluci o dodeli ugovora, ovaj posao koštaće više od 26,9 miliona dinara sa PDV-om, a rok za izvođenje radova je 120 radnih dana.
U tenderskoj dokumentaciji navodi se da je u pitanju obnova zidanih ograda oko Nikolajevske crkve, i to sa strane porte, Trga Marije Trandafil i ulice Đure Jakšića.
U pitanju su zanatsko-građevinski i konzervatorsko-restauratorski radovi, koji pre svega podrazumevaju izgradnju novih betonskih ograda, njihovih kapa i bojenje površine.
Na određenim ogradama predviđeno je i izvlačenje karakterističnog venca po obodu kape u istom malteru, kao i čišćenje metalne rešetke, zamena vrhova kopalja novim, izrada nove dvokrilne kapije i montaža nedostajuće rešetke na ogradi.
Nikolajevska crkva potiče iz tridesetih godina 18. veka i ubraja se u spomenike kulture u kategoriji nepokretnih kulturnih dobara od velikog značaja.
Sinovi Alberta Ajnštajna – Eduard i Albert – kršteni su u Novom Sadu pre 109 godina, prema obredu Srpske pravoslavne crkve (SPC), pokazuju podaci Istorijskog arhiva grada Novog Sada.
U tom pravoslavnom hramu osveštanom 1730. godine sačuvan je zapis u kome se prvi put kao zvaničan pominje današnji naziv Novog Sada.
Krajem 18. veka, kako piše Dnevnik, Nikolajevska crkva ustupljena pravoslavnim grčkim i ruskim građanima Novog Sada da se u njoj mole Bogu. Tada su se u njoj sedmično, naizmenično, služile liturgije na grčkom i crkvenoslovenskom jeziku.
U Istorijskom arhivu je zapisano i da je Pavle Balta bio poslednji grčki sveštenik koji je krajem 19. veka u Nikolajevskoj crkvi služio na grčkom jeziku.
Sama crkva važi danas za najmanji sakralni objekat u Novom Sadu, ali samo kad je pitanju njegova veličina u odnosu na druge hramove u gradu.
Teško je naslutiti šta je još mogla da otkrije zanimljivo i istorijski značajno o Novom Sadu da ta crkva nije gotovo potpuno uništena u bombardovanju grada 1849. godine, kad su izgorele crkvene knjige.
Posle tog bombardovanja, veliki novosadski dobrotvori Jovan i Marija Trandafil među prvima su se javili da obnove porušenu Nikolajevsku crkvu. Trandafili su kasnije sahranjeni u njoj.
Nešto više od 70 godina kasnije, Nikolajevsku crkvu projektilima su pogodili bombarderi fašističke Nemačke početkom Drugog svetskog rata, 6. aprila, 1941. godine, nanoseći joj ponovo veliku štetu.
Kako svedoče dokumenti Istorijskog arhiva Grada Novog Sada, Nikolajevsku crkvu, odnosno Crkvu prenosa moštiju Svetog Nikole, izgradili su njeni ktitori, braća Bogdanović, kao porodičnu grobnicu.
Izvor: 021.rs
Foto: Arhiva
