Tokom 2020. godine Novi Sad je još jednom zabeležio veći broj ljudi koji su se doselili u grad u odnosu na one koji su iz njega otišli.
Podaci Republičkog zavoda za statistiku o unutrašnjim migracijama, dakle o selidbama unutar Srbije, pokazuju da se u Novi Sad, u godini koju je obeležio korona virus, doselilo 8.225 ljudi. Nasuprot tome, novosadsku adresu je promenilo 6.653 osoba.
To znači da je migracioni saldo, na osnovu unutrašnjih migracija, bio pozitivan – 1.572, što je najviše doseljenih u jedan grad u Vojvodini. Ali, to nije sve.
Ukoliko se pogledaju podaci o migracionom saldu i broju doseljenih za sve opštine i gradove u Srbiji, Novi Sad dolazi odmah posle Beograda po broju doseljenih. I razlika u odnosu na druge gradove je prilično uočljiva.
Dok se u Novi Sad prošle godine doselilo 8.225 ljudi, u Niš je došlo njih 3.261, u Šabac 1.647 građana, Kragujevac 1.530, Čačak 1.476, Kraljevo 1.297, Kruševac 1.254… S tim što i Šabac, Čačak, Kruševac, Kragujevac i Kraljevo, svi do jednog, imaju negativan migracioni saldo, odnosno iz ovih gradova je adresu odjavilo više ljudi nego što ih se doselilo.
U Novi Sad se najviše doseljavaju mladi između 25 i 34 godine, ali su oni ujedno i oni koji najčešće odlaze. Nakon mladih, svoj dom u Novom Sadu nalazi radno sposobno stanovništvo od 35 do 44 godine, a potom dolaze srednjoškolci i studenti.
Ukoliko se posmatra samo unutrašnji migracioni saldo, u prošloj godini on je bio najmanji u poslednjih 10 godina. Godine 2011. migracioni saldo je bio 1.900 i svake naredne godine je bio veći od toga. Na to je svakako uticala i globalna pandemija korona virusa koja je dovela do toga da i Novi Sad bude zatvoren.
Ipak trend pozitivnog migracionog salda po pitanju unutrašnjih migracija je nastavljen. Od 2011. do danas, na osnovu unutrašnjih migracija, broj doseljnih je za 20.500 veći u odnosu na broj odseljenih.
Sama Vojvodina ima pozitivni unutrašnji migracioni saldo, u pokrajinu se doselilo 26.270 ljudi, a odselilo 25.333. Međutim, Novi Sad je taj koji pravi razliku, s obzirom na to da se iz više od polovina opština u Vojvodini ljudi iseljavaju.
Nažalost, statistika ne otkriva odakle ljudi dolaze, da li iz drugih vojvođanskih mesta ili pak iz unutrašnjosti Srbije. To bi moglo i da odgovor na pitanje o “novosadizaciji” Vojvodine.
Novi Sad je vojvođanska prestonica po mnogo čemu, a brojke iz godine u godinu ukazuju na značaj teme održivosti grada, planiranja života u njemu, što je postala i centralna tema brojnih građanskih inicijativa i organizacija.
Već ove godine suočili smo se sa problemom nestašice vode, sam gradonačelnik je uočio problem sa čistoćom u pojedinim gradskim naseljima, nedostatak parking prostora je poznata priča, kao i potreba za zelenim površinama. Sve to ne govori u prilog tome da bi grad trebalo da se “zatvara”, već ukazuje na potrebu za boljim planiranjem života u njemu, kako za oni koji si tu, tako i za one koji će tek doći.
Izvor: 021.rs
Foto: NSHronika.rs
