Povodom 160 godina od rođenja Nikole Tesle i 80 godina od kada je postao počasni građanin Novog Sada, u četvrtak, 1. septembra 2016. godine u 19 sati u Dunavskoj 35, otvara se izložba Milana Kešelja “Na talasima Teslinog sna – čudesni svet”. Izložbu otvara Aleksander Bassin, istoričar umetnosti.
Naslov najnovijeg ciklusa “Na talasima Teslinog sna – čudesni svet” u Kešeljevom slikarstvu je nastao u 2015/2016 godini, konačno u martu ove godine, što je skoro pet meseci pre 160 godišnjice od rođenja Nikole Tesle, ovog svetskog genija u oblasti elektromagnetnih talasa, naizmenične struje i prognoza, koje su se ostvarivale u našoj bližoj prošlosti, uvođenjem računara, zatim sa današnjim pametnim, mobilnim telefonima.
Pred nama je dakle svojevrstni likovni hommage-u znaku Kešeljevog racionalističkog apstraktizma koji je uvek otvoren, shvtaljiv za jednostavne informacije koje uspeva na sebi svojstven način vizuelno da objasni i odredi.
Fascinantni, koji se pouzdano dotaknu svakog od nas, bez mogućnosti da zna ili uspe potpuno da se udubi u Teslina otkrića, su njegovi naizgled takođe jednostavni rezultati sa kojima je obogatio i predvideo nove osnove u nauci, koje bogate civilizaciju i obezbeđuju njen jedva naslućen razvoj. Naravno u svemu tome i njegova životna priča “čudesnog dečaka” od onog mladalačkog početka još u rodnoj Lici, teškoj bolesti koleri i čudesnom ozdravljenju pri preletanju tajanstvene bele golubice u bolničkoj sobi. Tu je takođe još i Teslina opsesija kroz njegov čitav život – briga za golubove usred metropole kao nezaboravnog sećanja na belu golubicu, koja je u Teslinoj mašti ostavila neizbrisiv trag neke magične mistike usred sveobuhvatnog Teslinog sveta nauke.
Moć mašte i umetničkog viđenja Milana Kešelja se u kontekstu Teslinih otkrića odrazila na veoma zanimljiv način: sam mistični karakter je već garantovao sam izbor plavetnila, plave boje u tonskom nijansiranju, sve do one najjače, žareće plave. Svoju posvećenost crtačkom gestu Kešelj se ovog puta podredio izabranom i čitljivom motivu, takođe konkretno opredmećenom. Tada izabrana tema diktirala je oblik, odnosno sam oblik, crtački gest je otkrivao traženu i umišljenu temu? Kešeljeva odluka je bila da očuva na svojim slikama ovaj mističan karakter Teslinih otkrića u najvećoj mogućoj meri i da preovladava vizuelni doživljaj nad naracijom.
U tom smislu došla je do izraza umetnikova invencija odnosno intervencija na površini slikarskog nosioca u ispisu izabranih Teslinih misli putem teleprintera i perforirane trake. Tačkasta tekstura, čija je moć u sitnoj perforaciji kao vizuelno opipljivoj supstanci na samom oslikavanju, poseban je i nov element u Kešeljevom slikarstvu.
Podnaslovi trinaest slika, svaka među njima u rasponu dva puta tri metra, na šest kvadratnih metara popločane slikane projekcije je dodatni vodič, upozorenje na izabranu elektromagnetnu pojavnost Teslinih talasa, izuma i otkrića.
Epilog koji ne može biti epilog: samo je jedan od brojnih, zasigurno dovršenih likovnih razmišljanja na izabrane, skoro sudbinske kreativne impulse, koje u umetničkom opusu slikara Milana Kešelja, kao novo poglavlje obrazlažu značenje i funkciju slike u trenutnom umetničkom svetu.
