U okviru Novosadskog književnog festivala “Razgovori o ljubavi prema čitanju” povodom novih knjiga pesama “Format zveri”, te “H&Q”, svoju ljubav prema pisanju i čitanju svedočio je, čuveni novosadski konceptualist, novinar, esejist, prevodilac, kritičar, multimedijalni umetnik, te direktor Zavoda za kulturu Vojvodine, Vladimir Kopicl.
U sagledavanju složenog i razuđenog literarnog opusa Kopicla (16 knjiga do sada objavljenih prim. TŽJ), glavni “šaptači” i “dešifratori” behu, Gojko Božović ispred izdavačke kuće “Arhipelag” koja je i objavila narečene dve zbirke, te, Kopiclov saispisnik i saborac, Ninov laureat, pop-rok vedeta i pisac, Slobodan Tišma.
U kritičkom osvrtu na poeziju Vladimira Kopicla, Božović (osnivač i urednik IK “Arhipelag i sam literata), istakao je da se o Kopicla poeziji u različitim prilikama i povodima govorilo veoma dobro i uzbudljivo (o njoj su pisali i Dragana Beleslijin, Vasa Pavković, Nenad Milošević, Miško Šuvaković, Mihajlo Pantić, Milan Đorđević i drugi naši vrsni kritičari), te da su zbirke “Format zveri” i “H&Q” deo njegovog prepoznatljivog poetičko-estetičkog diskursa u kojima preovlađuje “neskrivena i radosna igra jezikom, jezičkim kovanicama, koje nas permanentno iznenađuju novim stanjima i mogućnostima jezika. Jezička igra koja dominira Kopiclovljevom poezijom uglavnom je vezana za urbani argo, uronjena u gradsku vrevu ulica i bulevara sa duhovitom komponentom koja pripitomjulje i vodi do pesnikove saznajne lucidnosti:
– I rane i poznije pesničke knjige Vlade Kopicla, težile su da se suviše ceremonijalan i tradicionalizovan jezik srpske poezije dekanonizuje, te i spasavanjem značenja, kako to autor čini u “Formatu zveri” sa jezikom i izrazima svakodnevne rutine i jezičkih oblika, koji u njegovim stihovima dobijaju snagu igre i pečat umeća – tačno pronađene reči – rekao je Gojko Božović, napominjući da je drugom zbirkom u izdanju “Arhipelaga”, “H&Q”, Kopicl iznenadio čitalačku i kritičku javnost budući je napisao zbirku haiku poezije koja ima formu svojevrsnog pesničkog romana, koja za teme bira politiku i erotiku, što je pak karakteristika Kopiclovog pevanja, mišljenja i življenja.
Predstavljajući svojevrstan “portret umetnika u mladosti”, Ninovac i prijatelj mu, Slobodan Tišma, osvrnuo se na ključne “toponime i kote” Vladinog života sadržane u bluz muzici, konceptualizmu kao stiskom pravcu kojem je bio jedan od pionira i korifeja, redukcionizmu u pogledu pesničkog postupka, te ironijskom humoru i ludizmu:
– Jedan od najvećih majstora u srpskoj poeziji u nijansiranju ironijskog humora koji nekad otkriva svoje patetično naličje, gradeći paradoksalna značenja čime pokazuje zadivljujuće pesničko umeće, Kopicl je rano shvatio da poezija teži apstrakciji, da je to ujedno i esencija stvari i to je razlog zašto je Vlada počeo da vodi računa i o grafičkom uređenju pesme – rekao je Tišma međ’ ostalim.
Sam autor, u svom prepoznatljivom humornom stilu, iznoseći nepretenciozno, istine o nama, u “atmosferi kao u hramu”, pročitao je nekolicinu pesama iz obe zbirke, aludirajući stihovima vremena u kojima smo i dijagnostikujući ih kao svojevrstan zverinjak pitomih i jednoćelijsko-amfibijskih vrsta.
Autor: Teodora Ž. Janković
Foto: Vlada Rakić
