Da postoje škole u koje se “deca” rado vraćaju, pokazala je sinoć Muzička škola “Isidor Bajić”, koja je u povodu obeležavanja veka od smrti svog osnivača, upriličila svečani koncert u Sinagogi, na kojem behu nastupili učenici i profesori, škole otvorene u Novom Sadu, davne 1909. godine.
Sinonim za korifeja i pionira muzičkog života u Vojvodini, na prelazu dva veka, Isidor Bajić je brojnim svojim činjenjima i ostvarenjima, bilo kao pedagog, muzički pisac, melograf, kompozitor ili organizator muzičkog života, ostavio u amanet i na polzu svom nacionu, onolika dela, međ kojima ljudi od muzičke struke, ali i znatiželjnici prepoznaju i: notnu ediciju “Srpska muzička biblioteka”, časopis “Srpski muzički list”, udžbenike o klaviru i notnom pevanju, ali iznad svega, povrh činjenice da je obrazovao brojne generacije, učenika Velike srpske pravoslavne gimnazije (dananje “Jovan Jovanović Zmaj”), osnovao je Muzičku školu u Novom Sadu.
Vrsni poznavalac i izučavalac “života i priključenija” Bajićevih, autorka knjige “Isidor Bajić – pedagog, izdavač i melograf” (koja će svoju promociju imati za desetak dana u Magistratu), pomoćnik direktora Muzičke škole, Danijela Kličković, koja je scenaristički i režijski upriličila, svojevrsni koncertni omaž Bajiću otkriva:
“U kompozitorskom stvaralaštvu Isidor Bajić je eksperimentisao sa žanrovima koji su mogli da nađu primenu u skladu sa muzičkim ukusom i nivoom izvođaštva svog vremena i tako su nastajale solo pesme, klavirske kompozicije, kamerna i orkestarska dela, komadi sa pevanjem… Recimo, operu “Knez Ivo od Semberije”, koja je bila druga izvedena romantičarska opera sa nacionalnim motivima, stvorena prema uzoru na istoimenu istorijsku dramu Branislava Nušića, premijerno su izveli 1911. godine“, objašnjava Kličkovićeva.
I upravo neke od Bajićevih kompozicija koje su se odomaćile i postale, kanon tzv. varoške muzike koje traju i do današnjih vremena poput “Sve dok je tvoga blagog oka”, “Ala nešto”, “Na izvoru”, “Ala imaš čarne oči”, “Što me ne ljubiš” sinoć su pred brojnim posetiocima u Sinagogi, interpretirali solisti, kamerni sastavi, horovi i orkestri sadašnjih i bivših učenika i profesora, ove znamenite novosadske škole, koja je iznedrila tolike generacije, muzičara, pevača, pedagoga, kompozitora, međ kojima i: soprani – Marina Santrač, Ivana Filipović, Ana Bajić, Milica Stojadinović, Senka Nedeljković; mecosopran – Nevena Tatomirović; tenori – Milan Perišić i Stefan Radmilo; ansambli “Limanski bećari“, “Tajj string quartet“, kvartet “Bilitis“; hor “Bajićevi slavuji” pod upravom Ane Kovačić; te Mešoviti hor i simfonijski orkestar škole kojim je dirigovala Tamara Petijević Adamov.
Autor: Teodora Ž. Janković
Foto: A.Lazić i A.Kovač-Vitkai
