Ni omorina i asfaltna isparenja, nisu omeli najveće marišnike i ljubitelje carstvujuščih porodica, insignija i tradicija, da dočaraju sebi, kako je to kadgod bilo, u crno-žutome Carstvu (Austrougarskom), a u posedima i na dvorovima plemićke porodice Esterhazy, blagodareći koncertu, „Savaria baroknog orkestra“ koji je upriličila Muzička omladina Novog Sada, u okviru programa „Novosadsko muzičko leto“, u novosadskoj Sinagogi.
Naime, u okviru svojevrsnog revijalnog nastupa, netom završenog beogradskog Festivala rane muzike (koji je okupio svakovrsne profesionalce u subspecifikovanom neangažovanom žanru tzv muzike klasicizma,baroka, rokokoa, itd., međ kojima nastupiše, među ostalim i Hrvatski barokni ansambl, New trinity baroque, Antiphonus i Maestro Tomislav Fačini; sopranistkinja Evelyn Tubb i Michael Fields na lauti; luksemburški orguljaš, Maurice Clement, Il rossignolo iz Italije, naš Hor „Orfelin“ i dirigenica Tamara Adamov Petijević i drugi, koji izvođahu dela Monteverdija, Vivaldija, Kapsbergera, Marinija, Frescobaldija, Telemana, Wayssa i drugih grande Potpisa pominjanih stislkih formacija), čiji utemeljitelj je ambiciozni, vredni i ekspeditivni Maestro Predrag Gosta (kojeg novosadska publika neobično štuje jer biva ne retko u prilici da prisustvuje koncertima njegovih „Makrisovaca“ ili „New trinity baroque“ orkestra kojima je takođe osnivač), a blagodareći Collegium Hungaricumu iz Beograda i Mađarskoj ambasadi, ljubitelji neangažovanog zvuka bili su u prilici da prisustvuju koncertu baroknog orkestra Savaria (koji svoj naziv implikuje na rimsko ime današnjeg grada Sombatelja), čiji osnivač i dirigent je, flautist i korifej rane muzike na tlu srednje Evrope, Pal Nemet.
Programski hoteći da nam predoče muziku koja se tvorila i slušala na dvorovima plemićke porodice Esterhazy, Pal Nemet , i njegovi „Savarci“ i solisti: odlična barokna sopranistkinja, Nora Duca, violinistkinja, Piroška Vitorius te Deneš Karzon na baroknom violončelu, izveli su zamašan program koji je podrazumevao: dva koncerta Jozefa Hajdna (stvarana u okviru mecenarskih poriva Esterhazijevih, međ narodom i internacionalno poznatih po čuvenom receptu za poslasticu- toržestvenu Esterhazy tortu!) za violinu u G-duru i violončelo u C- duru, te sedam kantata dela grofa Pala Esterhazija „Harmonia caelestis“, i o koncu dve simfonije (manje poznatog nam) Hajdnovog brata, Mihaela, u G-duru i D-molu, svirajući na originalnim instrumentima iz 18 stoleća (gudači), odnosno vernim replikama originalnih istorijskih instrumenata (duvači), učinili su to na zadovoljstvo prisutne publike.
A međ njome prepoznasmo i: scenografkinju, Dijanu Milović i slikara Marka Milovića; laureata NINove nagrade, pisca, Slobodana Tišmu, direktora Instituta Hungarikum, Deže Janoša sa suprugom mu; arhitektu, Vladu Rakića; te funkcionere MONS-a, sekretara, Milana Radulovića i Miju Doroški.
Uprkos nesluhu Gradske uprave za kulturu i aparatčika iz Magistrata, tradicionalni program „Novosadskog muzičkog leta“ i nadalje se trudi da standardizacijom i držanjem kvalitete programskih aktivnosti, isoštuje načela osnivača Muzičke omladine Novog Sada, čak i u materijalnoj besparici, a na korist, užitak i informisanosti znatiželjnika i marišnika klasične muzike.
Autor: Teodora Ž. Janković
Foto: Srdjan Pabllo Doroški
