Početna Danas u gradu Otvoreni Muzej i Park prisajedinjenja Vojvodine

Otvoreni Muzej i Park prisajedinjenja Vojvodine

0

Muzej prisajedinjenja Vojvodine, koji čini stalna postavka sa nizom artefakata koji autentično svedoče o velikom istorijskom događaju i njegovim akterima, otvoren je danas u Novom Sadu.

Otvaranju Muzeja prethodio je nastup Reprezentativnog orkestra Garde Vojske Srbije. Istovremeno, ispred Muzeja, odnosno između dve zgrade Muzeja Vojvodine otvoren je Park prisajedinjenja.

Otvaranje Muzeja je samo jedan od brojnih događaja kojim se ovog vikenda u Novom Sadu i drugim mestima u Vojvodini obeležava stogodišnjica prisajedinjenja Vojvodine Kraljevini Srbiji.

Spomenik kralju Petru I Karađorđeviću biće otkriven u 11 časova na Trgu republike. Tom prilikom, glumac Lazar Ristovski govoriće odlomak iz govora kralja Petra I srpskoj vojsci kod Prizrena. Svečana akademija posvećena 100. godišnjici prisajedinjenja Vojvodine Kraljevini Srbiji biće održana u podne u SNP.

Više hiljada građana prisustvovalo je koncertu koji je sinoć organizovan na Trgu slobode, a tom prilikom nastupili su Zvonko Bogdan, Zdravko Čolić, Vojvođanski simfonijski orkestar, Big bend i Veliki tamburaški orkestar.

Ranije tokom jučerašnjeg dana otvorena je i velika interaktivna izložba “1918”.

Vojvodina se Srbiji prisajedinjavala u više navrata, a formalno 25. novembra 1918. kada su poslanici jednoglasno usvojili odluku o ocepljenju Banata, Bačke i Baranje od Ugarske.

Pred samu Veliku narodnu skupštinu postojale su dve struje koje su zastupale različite ideje o budućnosti Vojvodine. Jedna je zastupala nacionalnu ideju da se slobodna teritorija priključi Kraljevini Srbiji, a druga je smatrala da je potrebno povezivanje Vojvodine i Narodnog vijeća Slovenaca, Hrvata i Srba u Zagreba, nakon čega bi se zajedno sa Kraljevinom Srbijom stvorila jedinstvena južnoslovenska država.

Neke od odluka Velike skupštine koje su odrazile tadašnji duh jeste i navod da je doneta odluka o priključenu Kraljevini Srbiji koja je dotadašnjim radom pokazala da jamči slobodu svim sloveskim i neslovenskim narodima. Takođe, prema tadašnjoj upravi, svaki građanin imao je “neosporno pravo da na svom maternjem jeziku opštima sa svima vlastima”.

Izvor i foto: 021