Pontonski most, poznat i kao Hagenov most, naziv za drvene pontonske mostove koji su postavljani od 1788. do 1918. godine. Sastojao se od nekoliko pontona koji su se na sredini razdvajali zbog prolaska brodova.
Most se krajem jeseni sklanjao, a s proleća vraćao na Dunav. Razlog je bilo propuštanje leda. Preko mosta se odvijao drumski, kao i pešački saobraćaj.
Uprkos svojim nedostacima, pontonski prelaz je dobro služio ovdašnje stanovništvo, sve do podizanja mosta, nazvanog po tadašnjem vladaru, caru Francu Josifu.
Sagrađen je po nacrtima Karla Baumana, koji je projektovao i tunel prokopan ispod Tvrđave 1883. godine, kao železnički most na novostvorenoj pruzi Subotica–Zemun. Prugu preko mosta postavio je inženjer Nikola Stanković iz Stapara. Most Franca Josifa dominirao je neukrotivim Dunavom sve do 11. aprila 1941. godine, kada je srušen, na samom početku nemačkog napada na Kraljevinu Jugoslaviju.
Za vreme mađarske okupacije, iste godine kada je miniran, most Franca Josifa je i obnovljen, a već iduće, 1942. godine, ponovo je pušten u saobraćaj. Rekonstruisan je od postojećih delova i dodatnih materijala, a korišćen je uglavnom za potrebe okupacione vojske. Prilaz mostu strogo je bio zabranjen, a od septembra 1943. godine čuvali su ga italijanski ratni zarobljenici iz Tirane. Tokom savezničkog bombardovanja bezuspešno je gađan i ovaj most, a interesantno je da su se u njegove žičane mreže zaplela i potom zapalila dva nemačka aviona. Konačno je uništen 22. oktobra 1944. godine, prilikom povlačenja nemačke vojske.
Autor: mMostovi Novog Sada
Foto: Stare Fotofrafije Novog Sada/Fejsbuk
